قـرن ما شـاعر اگـر داشت،

 هوا بهتر بود, ?خار هم کمتر نبود از گل

، بسا گل تر بود

,?قرن ما شاعر اگر داشت، که,

?کبوتر با کبوتر، باز با باز نبود شعار پرواز,

?وای بر ما که تصور کردیم عشق را باید کشت.

 ?در چنین قرنی که دانش حاکم است. ?

عـشق را از صـحـنه دور انـداخـتن. ?

دیـوانگی است. ?درماندگی است. ?شرمندگی است.

 ?قـرن، قـرن آتـش نیست.

?قرنِ یک هوای تازه است.

 ?فکرها را شستشویی ?زم است.

 ?گم شدیم گر در میان خویشتن.

?جستجویی ?زم است.

?نازنین ها، از سیاهی تا سفیدی را سفر باید کنیم.

 ?خرسـند شدیم. ?از این که امروز .

 ?رنگی دگر است. ?نـه رنگ دیـروز.

 ?تا شب نـشده. ?رنگ دگر شد.

گفتند از این نکته. هزار نکته بـیاموز